Gran Canaria Neptuno Again

Gran Canaria Neptuno Again

woensdag 1 november 2017

Señor Nada & een nieuw Paleis

Blog van vrijdag 6 oktober.

Vandaag alweer de laatste volle dag op Gran Canaria. Nog 1 nachtje en dan gaan we weer richting de Nederlanden.

Laatste strijd op het slagveld van de ligbedden en natuurlijk met vlag, wimpel en nieuwe knijpers een nieuwe overwinning. Alles weer opgesteld volgens het ligbedden protocol. Juiste kant aan het zwembad, de ideale plek voor de laatste zonnestralen, 2 parasols, tafeltje enz. enz. Onze ZKH kan weer in zijn nopjes zijn. Ondanks wat flinke veldslagen deze vakantie, mokkels die behoorlijk wat roet gooide in het ligbeddenprotocol, hebben we heerlijk en goed kunnen genieten van onze veroverde en bezette ligbedden. Een lintje is dan ook dik verdiend.

Gelukkig nog niet het laatste ontbijt.
Het stapelen en stouwen van al het lekkers kan nog onbelemmerd zijn doorgang vinden.
Volop genieten. Dit zijn toch wel de ochtenden die ik zelf erg ga missen. Gezellig tafelen en na kletsen van de vorige dag en avond/nacht. De nieuwe lading gasten van de ochtend bekijken en keuren of er mogelijk nog ergens een PG'tje rond hupst voor onze ZKH.
Morgen is echt de laatste dus nu genieten. Nou ja genieten?? Onze ZKH begint zich al wat zorgen te maken om zijn KVK'TJES (ook wel de koninklijke vakantie kilo's)

Het was ons de laatste dagen al het e.e.a.opgevallen o.a tijdens de lunch. Onze ZKH is erg van de Neptuno Sandwich en die komt gezamenlijk met wat Frietjes. Voordat we kunnen beginnen wordt er natuurlijk ook altijd een klein bordje met een hard broodje geserveerd, wat standaard is. Deze laatste dagen zette onze ZKH zeer gedisciplineerd het bordje weg en als onze serveerster eraan kwam werd subtiel nada tegen het broodje gezegd door onze ZKH. Ook als de bestelling werd opgenomen door de kelner, werd er ook al gezegd Sandwich Neptuno nada fritas, ook wel zonder de frietjes. Dit laatste natuurlijk met de nodige onhandige gebarentaal en zeer gebrekkig Spaans gemêleerd met wat Duits en Engels. Ja echt, onze ZKH kent alle talen ook de horizontaal. Efin....het lijkt er verdacht op dat onze ZKH menig koolhydraatje probeert te ontwijken. Sterker nog, ook de medewerkers van de bediening begint het op te vallen.

Tja alle taartjes, cakejes, ijs en andere toetjes beginnen nu toch echt bij onze ZKH dat zwembadje op te blazen rond de buik ter hoogte van de navel. En dat betekend drastische maatregelen in het koninklijke banket. No more frietjes bij de sandwich en no more broodje kortom onze ZKH heeft inmiddels een nieuwe doopnaam gekregen van ons namelijk Señor Nada. En dat wordt ook snel opgepikt door de medewerkers van de bediening.

Hoewel al het eten echt uitstekend is in het hotel hebben we het er wel iedere keer over dat het nu wel genoeg is geweest. Twee weken lang all inclusief is echt behoorlijk veel qua eten. Voor een volgende keer is op basis van alleen ontbijt en logies ook voldoende. We missen eigenlijk ook wel om 's avonds de deur uit te gaan op jacht naar een leuk restaurantje met bodemprijzen natuurlijk. Al met al zijn we eigenlijk al een beetje aan het bedenken hoe we het anders kunnen gaan doen voor een volgende keer. Mogelijk dat een bungalow of een appartement een uitkomst kan bieden.

Na het ontbijt besluiten de heertjes even op onderzoek te gaan naar een nieuw paleis voor een nieuwe vakantie. De omgeving is nog steeds prima en centraal voor ons. Voldoende winkels en supermarktjes. Naast Hotel Neptuno bevindt zich ook het appartementencomplex Buenos Aires. Dit complex is ook onderdeel van MUR Hotels. We besluiten om er naar toe te lopen en bij de receptie te vragen of we een van de appartementen mogen bekijken en de locatie zelf. Dat was geen enkel probleem. De medewerker van de receptie was bijzonder vriendelijk en behulpzaam we kregen alle gelegenheid om rond te kijken plus nog een sleutel van een appartement om te bezichtigen. We lieten ons aangenaam verrassen. Wat een prachtige omgeving, goed appartement ruim voldoende met 2 personen. Dit hebben we natuurlijk vast gelegd op de foto zodat ook onze ZKH mee kan kijken naar dit mogelijk nieuwe paleis en zijn tuinen.

Als eerst een paar foto's van de omgeving zoals het zwembad, bar en ontbijtzaal.













Het ziet er indrukwekkend uit allemaal. En ook super schoon. Prachtig ruim en groot zwembad met jacuzzi zelfs, dat zal vast indruk maken op onze ZKH. Ook de bar en de ontbijtzaal zien er prima uit. De appartementen zijn dus te boeken incl. ontbijt. Dat is zeker wel een plus punt. Lunch en diner kan je natuurlijk altijd wel zelf regelen.

Nu werd het tijd om naar het appartement te gaan, deze is op de vierde verdieping. En dat betekend dus een mooi uitzicht. Als we met de lift naar boven gaan komen we op de hal uit, slechts twee deuren naast elkaar die toegang geven tot een appartement. Bij binnen komst gelijk links een ruime slaapkamer met twee bedden en een grote kast, dan badkamer, de woonkamer met keukenblokje voorzien van oa koelkast en kookplaat. Inrichting is compleet. Buiten een ruim balkon met zitje. En zoals verwacht een prachtig uitzicht op winkel/uitgaanscentrum Yumbo en op de tuin met het zembad en de jacuzzi in het midden.
En weer een paar foto's.














Ook van het appartement hebben we een zeer positieve indruk. Dit is dus een prima kandidaat voor een nieuw paleis tijdens een nieuwe vakantie.We doen nog een klein rondje lopen in het complex, hebben nog een paar vragen en stellen die bij de receptie als we de sleutel weer inleveren. Alles heeft een goede indruk gemaakt en tevreden gaan we verslag uitbrengen bij onze ZKH.

Onze ZKH vinden we natuurlijk weer goed vast gezogen met zijn zuignap aan het ligbed. Het verslag wordt uitgebracht en foto's ondersteunen het enthousiastme over het mogelijk nieuwe paleis. De knikjes van onze ZKH zijn zuinig, niet omdat hij niet enthousiast is, maar ongerust dat ook het inmiddels kleine rolletje onder zijn kin door het ja knikken doet flubberen. Tja....al die taartjes he.

Met een beetje dubbel gevoel genieten we weer van het prachtige weer aan het zwembad. De laatste volle dag. Extra genieten denken we dan maar. Ook de lunch klopt weer aan om genuttigd te gaan dus verplaatsen we onze derrières richting het terras. De bestelling wordt weer op genomen. Het broodbordje wordt inmiddels conform nieuw protocol al niet meer opgediend bij Onze ZKH. En ook de Sandwich Neptuno zonder friet is ook traditie geworden. Señor Nada.....

De middag gaat weer snel voorbij. genieten, genieten en nog eens genieten. We krijgen er maar geen genoeg van en ook aan de gedachten dat we morgen rond deze tijd richting het vliegveld gaan proberen we zoveel mogelijk te vermijden. Maar dan breekt toch dat ene uurtje weer aan, de laatste zonnestralen. Een mooi moment bijzonder rustig en aangenaam. Vele hotelgasten zijn al naar hun kamers om zich klaar te maken voor het diner. Slechts enkele ligbedden zijn bezet en op twee handen nog te tellen. Een serene rust daalt neer over de tuin. De parasols worden ingeklapt zodat de laatste gouden zonnestralen het zijden zachte poppengezichtje van onze ZKH  weer beginnen te strelen (incl. dat kleine micro rolletje onder de kin.) De aangename warmte op zijn gezicht zorgt ervoor dat onze ZKH zachtjes weg dommelt. We zien een voldane grijns op zijn gelaat. Die zal wel weer een paar kandidaat PG'tjes aan zijn binnenkant van de oogjes aan het bekijken zijn. Uiteindelijk strooit de ijzige schaduw van een palmboom door een zakkende zon een abrupt einde aan zijn hemelse fantasie.

Tijd om naar de kamers te gaan, lekker opfrissen en ff bijkomen. Gereedmaken voor het laatste avondmaal. En keiharde realiteit.

En ook dat laatste diner smaakt weer uitmuntend goed, hoewel we het echt niet meer bijzonder kunnen noemen maar dat zal de gewenning wel zijn.

Na het diner gaan we heerlijk op het balkon zitten bij de heertjes met op de achtergrond het geluid van het Freedom Festival op de Yumbo. Er worden weer heel veel dingen besproken, veel drankjes gedronken, weer veel gummysnoepjes, pringles (ik haat deze, roept onze ZKH herhadelijk) en dropjes gegeten en enorm hard gelachen de tranen rollen dan ook weer over de wangen om vervolgens aan het micro rolletje te blijven hangen onder de kin. Wat kan je lol hebben met de Google translate app.  Vooral als je Señor Nada in meerdere zinnen laat verwerken en deze weer laat uitspreken door de computerstem.

We maken het verders niet te laat, morgen wordt het echt een lange dag, definitief de laatste dag.

Bedankt voor het lezen.





Goodbye Yeti

Blog van donderdag 05 oktober.

Vandaag alweer de dag dat we de Yeti terug naar huis gaan brengen.

Het ontbijt was weer eens met een half uurtje verlaat. Zo langzaam de vakantie tot zijn einde gaat komen zwakt de discipline m.b.t. de protocollen ook behoorlijk af bij de heertjes en onze ZKH.
Maar dat half uurtje later doet niks af aan het ontbijt, het smaakt weer heerlijk.

Na het ontbijt splitsen de wegen weer.
De heertjes gaan deze ochtend de Yeti terug brengen naar de auto verhuurder en onze ZKH schrijdt met zijn bordeelsloffen richting het cappuccino moment.

Voordat de Yeti bij TopCar wordt afgeleverd gaan we nog even zijn dorst lessen bij het benzinestation. Dat was natuurlijk weer een klein feestje want voor nog geen  € 0.97 per liter is dat wel erg leuk. De auto dient weer met een volle tank afgeleverd te worden. En je krijgt de auto ook met een volle tank mee.

TopCar is net open als we aan komen rijden, niet druk en een medewerker staat al bij de slagboom.
De auto wordt geparkeerd en we lopen even naar binnen. Worden gelijk geholpen en netzoals vorig jaar zijn we binnen een zucht en een scheet weer buiten.

Prima service bij TopCar en zeker een aanrader als je een auto huurt op Gran Canaria. Dit was de tweede keer voor ons bij TopCar en wederom weer prima bevallen ook weer voor een volgende keer.

Vanuit TopCar lopen we nog even naar beneden naar de boulevard van Playa del Ingles.
Dat is nog geen 5 minuten verderop. Het is echt weer prachtig weer en de zon schijnt volop.

Niet echt super druk op de boulevard, wel gezellig druk,een paar mensen die nog een laat ontbijtje pakken bij een van de vele restaurantjes aan deze boulevard.
Het ziet er allemaal prima uit, voor nog geen € 10,- kan je hier prima een ontbijt pakken.

Op ons gemak struinen we weer langs de winkeltjes, leuke koopjes allemaal, maar we hebben niet echt iets nodig. Toch kunnen we de verleiding weer niet weerstaan als we een goede deal krijgen met reuze knijpers, handig om de handdoeken vast te zetten op de rugleuning van het ligbed. Die kunnen dus bij de uitrusting tijdens de aanval op het ligbeddenslagveld.

We lopen de boulevard helemaal weer uit richting de duinen van Maspalomas. Komen langs een oude bekende, Casa Guan, een restaurant die we vroeger regelmatig dagelijks bezochten. Echter is deze nu wel heel erg in verval geraakt. Hier houden we dan even een kleine stop. Het zonnetje brand goed en als we de thermometer mogen geloven:


Werkelijk heerlijk dat zonnetje en zoals altijd weer de petjes vergeten. Dus het brand goed op ons bolletje.
Bij Casa Guan maken we een paar foto's van het uitzicht want die blijft daar nog steeds erg mooi.




Op ons gemak lopen we weer terug naar het midden van de boulevard. Tussendoor worden we natuurlijk weer in de verleiding gebracht voor andere koopjes. Maar we hebben niets nodig. Tussendoor weer even een foto.





Het middaguur komt naderbij als we de rotonde bij de boulevard bereiken ook hier nog even een paar foto's. Er is een gezellige bedrijvigheid.






Rustig aan lopen we omhoog richting hotel Neptuno. Het is echt bloedheet geworden en proberen dan ook zoveel mogelijk in de schaduw te lopen. Heel ver is het niet.

Bij het hotel aangekomen gaan we gelijk naar de kamer om ons om te kleden voor het zwembad.
Chris gaat als eerste naar beneden en ik blijf nog even op de kamer om nog een blog te schrijven.
Ik loop een beetje achter en vanmiddag is het een mooie gelegenheid om dit in te halen.
Heerlijk koel op de kamer en onder het genot van een mok koffie werk ik alles bij.

Ik maak nog even een paar foto's vanuit de kamer.  Deze bevalt echt prima en het uitzicht is goed.





De middag vliegt weer voorbij ondertussen.
Zodra de blog weer is afgerond wordt het  tijd voor de lunch.
Het is weer gezellig druk op het terras. Het smaakt allemaal weer fantastisch hoewel we nu toch wel eens soms te rade gaan of het niet allemaal te veel van het goede is want dat kan natuurlijk ook. We brainstormen dan ook of het misschien een goed idee is om de volgende keer geen all inclusief meer te pakken.

Natuurlijk tot de laatste zonnestralen hebben we weer bij het zwembad gelegen.
Onze ZKH houd het erg rustig vandaag met zijn PG app. Er staan geen verdere sollicitatierondes meer op het programma.

Het diner wordt weer afgevinkt en langzaam aan begint de avond zich te ontvouwen.

Het begin van de avond brengen we door op het balkon bij de Heertjes. Gezellig kletsen en wat op de telefoons en tablet spelen. Ik schrijf inmiddels weer een blog en zo komen we weer een beetje bij.
Tussendoor halen we onze drankjes beneden bij de bar zodat het alcoholpercentage in het bloed op peil blijft.

Op het Yumbo centrum is het Freedom Festival in volle gang. Tegen middernacht besluiten we ook nog maar even te gaan kijken en wat een gezelligheid allemaal.

Groots opgezet, veel muziek en dansers.

Dansend sluiten we deze dag af.

Bedankt voor het lezen.









vrijdag 6 oktober 2017

Pico de Bandama

Blog van woensdag 4 oktober.

Vandaag zitten de Heertjes even met z'n 2e aan het ontbijt. Onze ZKH lig nog op 1 oor, wat toch wel een verdachte omstandigheid is. Normaal gesproken is alles geheel protocol.

Het is de laatste dag dat we de Yeti hebben, morgen mag deze weer ingeleverd worden.

Vandaag breng hij ons naar de uitkijkpost van Pico de Bandama, dit is een dode vulkaan.

Vanaf dit uitkijkpunt, 569 meter hoogte, heb je echt een schitterend uitzicht op drie gemeentes van Gran Canaria namelijk Las Palmas de Gran Canaria, Santa Brigida en Telde.

Ook is de Caldera de Bandema goed te zien, de vulkanische krater gevormd door instorting. Een krater met diepte van 200 meter en een doorsnede van bijna een kilometer. De krater wordt heden ten dagen gebruikt voor het telen van specifieke gewassen de vulkanische grond is er uitstekend geschikt voor.

Het is nog geen 45 minuten rijden vanaf het hotel, stukje over de snelweg G1 en dan nog het binnenland in trekken langs smalle bergweggetjes. Het is een mooi stukje om te rijden. De weg is niet heel erg vreemd voor ons want we zijn hier al eens eerder geweest ik gok in 2007 maar zeker weten doe ik het niet.

Als we aankomen is het er heerlijk rustigs slecht 6 wagens te tellen, we rijden rond op de top rondom een kleine andere top waarop een soort van VVV huisje is gevestigd. De auto wordt geparkeerd en kijken wat rond.






Het uitzicht is weer adembenemend. Het is niet 100% helder weer maar je kan goed ver weg kijken.
Een paar foto's








En of het nog niet spectaculair genoeg is zijn er ook nog eens werkzaamheden in de krater. Er is een helikopter nodig om het een en ander aan goederen in de krater te krijgen bij het boerderijtje. Erg indrukwekkend als jezelf hoger staat dan de helikopter.










Het is echt genieten van de omgeving, echter wordt deze snel verstoord door 5 bussen bomvol zeik toeristen, werkelijk ongelooflijk hoe minder sociaal deze zijn er wordt gewoon geklommen in de bloembakken, sigaretten worden gerookt en u raad het al waar het afval gedumpt inderdaad niet in de daar voor bestemde afvalplekken. Tijd om te vertrekken, gelukkig hebben we het mooiste moment gehad.




Vanuit de Pico de Bandama rijden we nog richting Teror, een klein historisch plaatsje in de bergen, ons boeit het niet echt dus nemen niet de moeite om te stoppen. We keren de Yeti en gaan weer richting hotel.

Als we bij het paleis zijn aan gekomen constateren we al gauw dat die zuignap weer behoorlijk ingegroeid zit bij onze ZKH. Ach ja het is tenslotte vakantie he.
Het ruggetje is weer aardig horizontaal.

Nieuwsgierig dat we zijn vragen we onze ZKH waarom deze niet volgens protocol aan het ontbijt was verschenen. Voordat we het weten is het net of we ons zelf in een biechtstoel bevinden het lijkt wel een waterval. Onze ZKH doet even zijn boekje open over de afgelopen nachten.....nachten ?? Ja nachten ja.....blijkt dus dat ie zo nu en dan stiekem over de muren van de paleis tuin is geklommen terwijl alle onderdanen op een oor lagen. Onze ZKH is dus niet zo onschuldig en blue als we denken en afgelopen nacht was dus het toppunt bereikt. Een halve pasta pipo met touch of oktoberfest en eentje met gouden handjes, de tijdelijke PG is een masseur met een eigen onderneming. Zo zou het sprookje dus tot een mooi einde komen zou je denken, maar helaas.......het PG'tje met de gouden handjes stond op de lijst van uitzending naar land van herkomst.....poef....daar gaat het sprookje. Maar deze geweldige nacht zal niemand van onze ZKH afnemen.

Ademloos hebben wij naar de biecht van onze ZKH zitten luisteren en geloof mij Xaviera Hollander is dan nog heilig. Compleet overrompeld met dit verhaal gaan we langzaam richting het diner.

Tijdens het diner proosten we nog even goed op het succes van onze ZKH wat een overwinning.

De avond wordt dan ook rustig voort gezet op het balkon met een hapje en een drankje zodat alle spiertjes weer tot rust kunnen komen voor een nieuwe dag.

Bedankt voor het lezen.