Vandaag zitten de Heertjes even met z'n 2e aan het ontbijt. Onze ZKH lig nog op 1 oor, wat toch wel een verdachte omstandigheid is. Normaal gesproken is alles geheel protocol.
Het is de laatste dag dat we de Yeti hebben, morgen mag deze weer ingeleverd worden.
Vandaag breng hij ons naar de uitkijkpost van Pico de Bandama, dit is een dode vulkaan.
Vanaf dit uitkijkpunt, 569 meter hoogte, heb je echt een schitterend uitzicht op drie gemeentes van Gran Canaria namelijk Las Palmas de Gran Canaria, Santa Brigida en Telde.
Ook is de Caldera de Bandema goed te zien, de vulkanische krater gevormd door instorting. Een krater met diepte van 200 meter en een doorsnede van bijna een kilometer. De krater wordt heden ten dagen gebruikt voor het telen van specifieke gewassen de vulkanische grond is er uitstekend geschikt voor.
Het is nog geen 45 minuten rijden vanaf het hotel, stukje over de snelweg G1 en dan nog het binnenland in trekken langs smalle bergweggetjes. Het is een mooi stukje om te rijden. De weg is niet heel erg vreemd voor ons want we zijn hier al eens eerder geweest ik gok in 2007 maar zeker weten doe ik het niet.
Als we aankomen is het er heerlijk rustigs slecht 6 wagens te tellen, we rijden rond op de top rondom een kleine andere top waarop een soort van VVV huisje is gevestigd. De auto wordt geparkeerd en kijken wat rond.
Het uitzicht is weer adembenemend. Het is niet 100% helder weer maar je kan goed ver weg kijken.
Een paar foto's
En of het nog niet spectaculair genoeg is zijn er ook nog eens werkzaamheden in de krater. Er is een helikopter nodig om het een en ander aan goederen in de krater te krijgen bij het boerderijtje. Erg indrukwekkend als jezelf hoger staat dan de helikopter.
Het is echt genieten van de omgeving, echter wordt deze snel verstoord door 5 bussen bomvol zeik toeristen, werkelijk ongelooflijk hoe minder sociaal deze zijn er wordt gewoon geklommen in de bloembakken, sigaretten worden gerookt en u raad het al waar het afval gedumpt inderdaad niet in de daar voor bestemde afvalplekken. Tijd om te vertrekken, gelukkig hebben we het mooiste moment gehad.
Vanuit de Pico de Bandama rijden we nog richting Teror, een klein historisch plaatsje in de bergen, ons boeit het niet echt dus nemen niet de moeite om te stoppen. We keren de Yeti en gaan weer richting hotel.
Als we bij het paleis zijn aan gekomen constateren we al gauw dat die zuignap weer behoorlijk ingegroeid zit bij onze ZKH. Ach ja het is tenslotte vakantie he.
Het ruggetje is weer aardig horizontaal.
Nieuwsgierig dat we zijn vragen we onze ZKH waarom deze niet volgens protocol aan het ontbijt was verschenen. Voordat we het weten is het net of we ons zelf in een biechtstoel bevinden het lijkt wel een waterval. Onze ZKH doet even zijn boekje open over de afgelopen nachten.....nachten ?? Ja nachten ja.....blijkt dus dat ie zo nu en dan stiekem over de muren van de paleis tuin is geklommen terwijl alle onderdanen op een oor lagen. Onze ZKH is dus niet zo onschuldig en blue als we denken en afgelopen nacht was dus het toppunt bereikt. Een halve pasta pipo met touch of oktoberfest en eentje met gouden handjes, de tijdelijke PG is een masseur met een eigen onderneming. Zo zou het sprookje dus tot een mooi einde komen zou je denken, maar helaas.......het PG'tje met de gouden handjes stond op de lijst van uitzending naar land van herkomst.....poef....daar gaat het sprookje. Maar deze geweldige nacht zal niemand van onze ZKH afnemen.
Ademloos hebben wij naar de biecht van onze ZKH zitten luisteren en geloof mij Xaviera Hollander is dan nog heilig. Compleet overrompeld met dit verhaal gaan we langzaam richting het diner.
Tijdens het diner proosten we nog even goed op het succes van onze ZKH wat een overwinning.
De avond wordt dan ook rustig voort gezet op het balkon met een hapje en een drankje zodat alle spiertjes weer tot rust kunnen komen voor een nieuwe dag.
Bedankt voor het lezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten