Deze ochtend weer de beurt voor onze ZKH om het slagveld der ligbedden te veroveren.
Uiteindelijk blijkt al gauw dat de uitrusting niet geheel compleet is en kunnen de reserve troepen het later weer komen aanvullen. Het lijkt erop dat sommige dranken invloed hebben op de punctualiteit en de strategiebepaling van onze ZKH. Mogelijk dat ook een te vol balboekje van onze ZKH invloed heeft. Te veel afgeleid door potentiële Prins-Gemalen kandidaten die even met het oog geëvalueerd moeten worden en tja dan stroomt dat blauwe bloed ook een andere kant op ipv naar de hersenen.
Het ontbijt floept er weer in, rituelen worden weer opgevolgd. En zo tikt de klok weer langzaam verder. Zelf neem ik weer plaats achter de schrijfmachine, ZKH in de paleistuin en heertje Baggermans gaat op pad om voor zijn eigen queen een auto te regelen. Ik heb het goed te doen allemaal maar inmiddels beginnen die muren om de paleistuin mij behoorlijk te irriteren. Ik geniet van alle weelde, het gemak en vooral de gezelligheid met elkaar begrijp mij aub niet verkeerd. Maar gewoon even heel de dag aan het zwembad liggen is voor mij geen optie. Slapen op het ligbed aan het zwembad kan ik niet, gezien mijn slaapapneu, ik heb echt mijn cpap nodig om goed tot rust te komen en als ik deze niet heb is de kans groot dat er geen enkele palmboom meer bij het zwembad staat, die zouden dan allemaal omgezaagd zijn zonder mijn lifeline. Even een dutje maakt mij nog vermoeiender dan gewoon door te blijven gaan. En gezien dat sommige nachten vrij lang zijn kan het gaan opbreken als de slaap niet wordt ingehaald gedurende dag. Er zit niets anders op dan even op de kamer bij te tanken met mijn cpap zonder zonuren. Ik kan lezen maar langer dan 30 minuten ook niet. Met andere woorden met een uur slaat de verveling toe, maalt mijn hoofd over uren en slaat de verveling toe. Ik ben te kriebelig wordt onrustig en geïrriteerd van het niets doen.
De auto hebben we gisteren weer online gereserveerd bij TopCars, lekker dichtbij om de hoek dus zo gehaald. Het is dan ook weer een fluitje van een cent en binnen het uur staat er weer een glimmende koets voor deur voor de komende week.
Het is een Skoda Yeti geworden.
Ook wel weer grappig.
De verschrikkelijke sneeuwman met deze temperaturen.
De lunch klokslag 15.00 uur met inmiddels een nieuw stopwoordje (s) Senor Nada. De buikspieren worden dus ook wel regelmatig getraind van het lachen hoor.
Inmiddels is het alweer de 5e dag hier op het buitenverblijf, op paar kleine misverstanden na verloopt het allemaal prima. Het is dan ook best raar als je na het zwembad verblijf je haar wilt doen en de borstel is verdwenen. Ik zoek mezelf helemaal de tering maar krijg dat tyfus ding niet gevonden. En je raad het dan al........de vulkaan barst uit. Mijn bloeddrukpillen verliezen hun werking en de schaal van Richter heeft er weer een waarde aanduiding bij gekregen. We kunnen het klote ding dan ook nergens vinden, werkelijk onbegrijpelijk iets want altijd een vaste plek heeft bij mij is ineens foetsie.
Dan komt er weer even het moment van bezinning, ik screen de hele kamer en ik speel even wat momenten af in mijn gedachten. Dan bedenk ik mezelf dat de vaste schoonmaakster vandaag en morgen vrij is en dat haar vervangster de kamer heeft gedaan. Tijdens het screenen met mijn kritische blik beginnen zich de gebreke op te stapelen.............me not happy. Het enige wat ik nu nog kan concluderen is dat de borstel hoogstwaarschijnlijk met het verschonen van de handdoeken per ongeluk mee is getrokken van de wastafel en in de was terecht gekomen is. Dit kan natuurlijk altijd gebeuren, ik som even de andere gebreken op voor vandaag mbt housekeeping, trek mijn uniformpje aan en voor het diner ga ik nog even langs bij de receptie. Want na het douchen bleek ook de douche mat niet in het stapeltje te zitten mbt het linnengoed van de badkamer. En een flinke glijder op je bakkus in de badkamer wil je niet tijdens de vakantie. Natuurlijk wordt er even gelachen om de borstel, maar na de andere minpuntjes vergaat het lachen toch wel gezien onze historie de afgelopen dagen bij de receptie. Ik heb ze vriendelijk verzocht of ze het na willen kijken of de borstel nog te traceren is en zo ja dat we deze dan graag weer terug willen hebben.
Het diner houden we kort en krachtig en smaakt weer uitstekend.
De avond wordt verdronken.
En de nieuwe borstel maakt het inmiddels goed en kan zich goed vermaken bij ons op de badkamer.
Niet zoveel actie vandaag dus het schrijfvoer en de kiekjes zijn beperkt.
Morgen een dag buiten de paleistuin voor de Heren van Hurwenen.
Bedankt voor het lezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten